
Tegen het AD vertelt ze: 'Ze schreven dat ze hem misten. Ze vroegen of hij in de kroeg zat. Maar als je iemand mist, dan ga je toch even rondvragen? Dan bel je toch even? Er werden plaatjes en moppen op zijn pagina gezet. Maar ze hadden geen echte aandacht voor hem. Voor de mens erachter. Blijkbaar willen mensen zich wel uiten, maar gaat het niet om echt contact.'
Volgens Marina was Theo een heel sociaal mens. 'Ik ken hem al sinds zijn 13de. Hij moest vijftien jaar geleden verplicht voor de PTT vanuit de Randstad naar Groningen verhuizen. Hij was een goede lieverd.'
'Toen hij niet belde voor mijn verjaardag en ook die van een vriendin oversloeg, ben ik samen met vriendin Nel in actie gekomen. We hebben mensen op Hyves aangeschreven. Uiteindelijk is iemand in Groningen samen met haar dochter gaan kijken. Ze zei meteen al dat het er niet goed uitzag. Ze zag heel veel vliegen en alles zat potdicht.''
Theo was eenzaam. In Groningen had hij zelden mensen om zich heen. De dood van Theo ging namelijk niet alleen aan de virtuele wereld voorbij. Ook zijn buren in de grote Aquamarijnflat van elf verdiepingen hadden volgens Marina blijkbaar niets in de gaten.
De virtuele wereld van de sociale media is voor Marina een schijnwereld gebleken, maar ze staat er nog altijd dubbel in. 'Ik praat op internet alleen met vrienden, familie en wat bekenden. Wat moet ik ook tegen een vreemde zeggen? Maar aan de andere kant: we hebben hem door Hyves wel gevonden. Dat is het dubbele.'
bron: www.ad.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten