Kent u een meisje dat droomde ooit een beroemd prostituee te worden?

De titel boven dit bericht is de vraag die Simon Verduin zichzelf stelde, aan de hand van de Britse filosoof John Stuart Mill. Binnenkort behandelt de Eerste Kamer een wet die prostitutie nog

beter gaat reguleren. Hoe wenselijk is dat?

Simon Verduijn is bestuurskundige en onderzoeker aan de Radboud Universiteit Nijmegen (Faculteit der Management-wetenschappen) en schreef dit weekend over prostitutie aan de hand van de uitspraken van bovengenoemd filosoof. Hij publiceerde dit in dagblad TROUW op persoonlijke titel.

Vooral waar het gaat om het in de persoonlijke sfeer trekken van het beroep prostituee, ga ik een heel eind mee met Verduijn.

Want hoe graag een man wellicht soms naar de hoeren gaat; hij moet er toch niet aan denken dat zijn bloedeigen dochter op een dag zelf achter de ramen zit?

Daarom hieronder een aantal citaten uit Verduijns boeiende essay:
In 2000 werd de opheffing van het bordeelverbod van kracht onder minister Korthals (Justitie). Sindsdien is de prostitutie een legale bedrijfstak. Die moet wel voldoen aan enkele voorwaarden: de prostituees moeten meerderjarig zijn, ze moeten het werk vrijwillig verrichten en ze moeten in het bezit zijn van een geldige verblijfstitel. Prostitutie werd vanaf toen gezien als een normale vorm van arbeid waarbij prostituees tegen betaling seksuele diensten verlenen.
John Stuart Mill in de 19e eeuw en Nederland anno nu besteden geen tot nauwelijks aandacht aan schadelijke gevolgen van prostitutie, in tegenstelling tot Zweden. Daarbij durft Zweden prostitutie ook als een normatief vraagstuk te beschouwen. Hun minister Ask van Justitie zei daarover: ‘Wij zien prostitutie als een moreel vraagstuk, van gelijkheid tussen mannen en vrouwen, van mensenrechten en het recht om over je eigen lichaam te beslissen. We willen een samenleving met een bepaalde menselijke waardigheid. En dat mensen seks kopen van andere mensen gaat tegen de menselijke waardigheid in.’
Mijn overtuiging is dat niemand zichzelf echt wil prostitueren. Geen mens wordt vrijwillig prostituee, zoals je vrijwillig een ander vak zou kiezen. Prostituee word je meestal uit bittere noodzaak: omdat je geen andere manier hebt om geld te verdienen of omdat je ertoe wordt gedwongen door pooiers en mensenhandelaren. Hebt u ooit van iemand gehoord die prostituee wilde worden omdat ze daar als jong meisje altijd al over had gedroomd, of geïnspireerd werd door een groot of beroemd prostituee?
Ten diepste is prostitutie een schending van de menselijke waardigheid en vrijheid. De intiemste vorm van menselijk contact wordt teruggebracht tot een marktspel van vraag en aanbod, zonder goed en doordacht stil te staan bij de werkelijke betekenis van prostitutie en de schadelijke gevolgen op fysiek en emotioneel vlak.
Daarom is verdere regulering van prostitutie een heilloze weg. Het zal enkel en alleen nog duidelijker maken welke immense schadelijke gevolgen het heeft voor de mensen die er bij betrokken zijn. Ik pleit er dan ook voor prostitutie conform het Zweedse beleid geleidelijk uit te bannen. De overheid heeft de verantwoordelijkheid om prostituees tegen zichzelf in bescherming te nemen en hen te begeleiden in het zoeken van gewoon werk. Diep van binnen is onze eigen houding ook dat we niemand, laat staan onze eigen vrouw of dochter, een baan in de prostitutie gunnen. Prostitutie is geen normaal beroep en dat zal het ook nooit worden.